De markt voor UCO (Used Cooking Oil is vertaald: gebruikte bak- en braadolie) breidt zich uit naarmate fabrikanten er nieuwe toepassingen voor ontdekken, van biobrandstoffen tot cosmetica. Het wordt ook wel “geel vet” of “vloeibaar goud” genoemd. Het is een zeer gewild handelsartikel, en helaas volgen sommige bedrijven niet de beste praktijken bij het ophalen en herverdelen van het product.
Daar filteren we de olie om voedseldeeltjes, kruidenvlekjes, sausjes en andere ongewenste vloeistoffen en afval te verwijderen. De verwerkte olie wordt dan aan onze partners geleverd, die ze in allerlei producten hergebruiken.
Waar wordt koksolie voor gebruikt: Een ingrediënt in make-up, zeep en andere producten. De lijst hieronder bevat niet alle industrieën waaraan we leveren, maar wel de meest voorkomende toepassingen van geel vet:
- Biobrandstof
- Zeep
- Cosmetica
- Diervoeder
Afgewerkte bak- en braadolie is een belangrijk bestanddeel bij de productie van biobrandstof, meer bepaald biodiesel. Het is een biobrandstof die gemaakt wordt van plantaardige oliën (sojaboon, canola, maïs, druivenpit, zonnebloem en palm) en dierlijke vetten.
Het doel ervan is de uitstoot van broeikasgassen en de afhankelijkheid van de VS van niet-hernieuwbare aardolie te verminderen. Het zorgt ervoor dat je je tank niet vult met zuivere dieselbrandstof, maar met een biodieselmengsel van 2%, 5%, of 20%.
Om aan de vraag te voldoen werken biodieselproducenten samen met leveranciers van afgewerkte bak- en braadolie zoals de onze om afgewerkte bak- en braadolie per gallon in te zamelen. Deze industrie is gunstiger dan je zou denken; ze levert biodieselproducenten de grondstof die ze nodig hebben, zodat ze geen vers geproduceerde plantaardige olie hoeven te kopen. Deden ze dat laatste wel, dan zou de vraag naar bakolie het aanbod kunnen overtreffen, waardoor de prijzen stijgen en een wijdverspreide inflatie in de voedingsmiddelenindustrie ontstaat.
Zeep
Voor verzeping, of de chemische reactie die zeep oplevert, zijn twee hoofdbestanddelen nodig: een alkalische base (meestal natriumhydroxide, ook wel loog genoemd) en vet (olie). Het is een eenvoudig proces dat thuis in kleine batches gedaan kan worden – maar we hebben het hier over grote fabrikanten.
Het koude proces en het hete proces zijn twee populaire methoden om zeep te maken. Ze verschillen enigszins, maar beide beginnen met het verhitten van de olie tot 110°F (43°C) voordat de loogoplossing wordt toegevoegd. De olie en het loog worden dan samen gemengd tot het mengsel sporen heeft bereikt, het stadium waarin de zeep geëmulgeerd is en klaar is om in een mal gegoten te worden.
Andere natuurlijke ingrediënten die door de fabrikanten kunnen worden toegevoegd zijn etherische oliën, melk, kleurstoffen, en exfolianten zoals haver, sandelhoutpoeder, en gemalen koffie. Deze ambachtelijke zepen zijn erg populair vanwege hun kenmerkende texturen, geuren, en kleuren. Hun pH en vochtgehalte zijn vergelijkbaar met die van commerciële zepen.
Cosmetica
Olie is een belangrijk ingrediënt bij de productie van cosmetica, variërend van foundation, lippenstift, concealers en oogschaduw tot huid- en haarverzorgingsproducten. Deze kunnen variëren van 1% tot 99,9% olieconcentratie, wat hun zachte textuur en smeerbaarheid verklaart.
Fabrikanten van cosmetica voegen gist toe aan UCO, zodat het kan gisten en biologisch afbreekbare oppervlakte-actieve stoffen (ook sophorolipiden genoemd) kan produceren. Het is een natuurlijk bijproduct dat fabrikanten om twee redenen aantrekkelijk vinden:
Milieuvriendelijke, natuurlijke en wreedheidvrije merken worden steeds populairder bij kopers van cosmetica.
Biosurfactanten formuleringen leveren vergelijkbare – en soms betere – cosmetische producten op dan chemische.
Diervoeding
Fabrikanten van veevoeder recycleren nu vetten en oliën om er veevoeder van te maken. Het proces is echter ingewikkelder dan het maken van zeep of cosmetica. Voederfabrikanten in Australië, bijvoorbeeld, moeten voldoen aan strenge criteria voor UCO bronnen, formulering, en zuiverings- en bijmengingsprocessen. In heel Europa en de rest van de wereld gelden soortgelijke procedures.
Omdat bij het verwerken van UCO in veevoer opnieuw afgewerkte bak- en braadolie in de voedselketen terechtkomt, moeten producenten uiterst voorzichtig te werk gaan bij hun productie. Verontreinigd veevoer brengt de gezondheid van het vee en de kwaliteit van het vlees in gevaar, en kan ook de menselijke consument treffen. Het komt erop neer dat er niets is om je zorgen over te maken als UCO’s op de juiste manier verwerkt worden door het juiste bedrijf dat zich aan de voedselveiligheidsnormen houdt.
De toekomst van kunstmest
Een recente ontdekking van een groep chemici aan de Flinders Universiteit in Zuid Australië kan een nieuwe markt openen voor UCO. Ze creëerden een nieuw, op zwavel gebaseerd, gecontroleerd vrijkomend kunstmestpolymeer met behulp van canola olie. Het zou stikstof, fosfor en kalium kunnen opslaan en via waterdiffusie langzaam aan de bodem afgeven. Volgens de onderzoekers kon de polymeermatrix zelfs aangepast worden om te regelen hoe snel en hoeveel meststof in de bodem vrijkomt.
Het canola olie-zwavel polymeer is een veelbelovend natuurlijk meststof alternatief voor commerciële meststoffen. Het brengt niet dezelfde milieurisico’s met zich mee, zoals fosforgebrek in de bodem en afspoeling van meststoffen.
Een economische en milieuvriendelijke industrie
Bedrijven die bak- en braadolie recycleren kunnen een belangrijke en positieve invloed hebben op duizenden levens door het milieu te beschermen en nieuwe markten, handelsmogelijkheden en banen te scheppen.
Europa maakt momenteel het meest gebruik van de wereldwijde UCO industrie, gevolgd door Zuid-Amerika en Noord-Amerika. De wereldwijde vraag naar gebruikte bak- en braadolie stuwt de markt naar nieuwe hoogten.
